Æviskeið lóar
Af líkama mínum
hún yfirgefur hreiður sitt
öruggan samastað
Lóin mín ljúfa
Hún naflanum fórnar
fyrir sturtunnar andrá
eitt andartaks hugljómun
Lóin mín ljúfa
Þar lætur hún líf sitt
drukknar
skolast til botns
Lóin mín ljúfa
hún yfirgefur hreiður sitt
öruggan samastað
Lóin mín ljúfa
Hún naflanum fórnar
fyrir sturtunnar andrá
eitt andartaks hugljómun
Lóin mín ljúfa
Þar lætur hún líf sitt
drukknar
skolast til botns
Lóin mín ljúfa