morgunkoss
eftir næturregnið þorna stígarnir

þegar sólin fer að skína
birtist skuggi minn
stærri en ég

staðnæmist
eins og
ég

snertir moldina mjúkum vörum
með vermandi birtu
í bakið

brosið vex
þegar skugginn
leggur það á jörðina

brosandi koss
kúrir nú við rætur þínar  
Hugskot
1958 - ...
september 2008

allur réttur áskilinn höfundi


Ljóð eftir Hugskot

Sólsetur
eins og fiðrildið
þú mátt!
pestarbyrjun
afdrep hugarflugunnar
gleymska
vorkvöld
orðvana
poppheimurinn
rætur
þurrð
fyrsti snjórinn
hvítskúrað
fingraför
ved dyrehavsbakken
blossi
leiði
lífslygin
von
yrkisefni alvöru ljóðskálds
haustregn
oddaflug yfir lauginni
á áætlun ?
Bankastræti
Pollýanna
raf magn
almannarómur
eins og álfur út úr hól
í lagi
risessan
kampavínshaf
Regnbogamynd úr Þverholtinu
Svalhöfði
Kári
íslenskt vor
morgunkoss
haust
hauststilla
biðstöð
time flies
júlídagur
andans þoka
dagrenning í lífi letiskálds
nafli alheimsins
frasar
aðventublús